مامنِ ارتش رستگاری در پاریس، اولین فرصت لوکوربوزیه در ایجاد منزلی برای مستمندان شهری بود. این مکان جمع و جور، شانسی را برای رویکردی رادیکال، هم در تدارک نور و فضا و هم طراحی سالن ورودی برای همسازی فرآیند پذیرشِ ارتش رستگاری، مهیا کرد. هسته ی طرح لوکوربوزیه؛ بخش خوابگاه با یک دیوار پرده ای محض بود. نقطه ی قوت طرحِ این دیوارِ شیشه ایِ رو به جنوب؛ سیستم فن آورانه ی دو جداره و تهویه هوا (در حقیقت تنفس بنا) بود. چیزی که هرگز یرای ساخت در نظر گرفته نشده بود و این پوسته ی خالصِ دیوار، در علامت (امضا) لوکوربوزیه، نور شکن(brises soleils)؛ که کوششی در جهت جلوگیری از گرمای بیش از حد برای ساکنین در تابستان بود، گم شد. در آغاز راه ایده ی پلان آزاد، لوکوربوزیه با ساخت یک گذرگاه هندسی از طریق جداسازی ساختمان پذیرش خارجی، سالن ورودی را از بلوک خوابگاه جدا در نظر گرفت.